قیر

 معادل انگلیسی قیر Bitumen می‌باشد که اولین کاربرد این کلمه در زبان لاتین و در حدود سال‌های 1460میلادی بوده است. در انگلیسی امریکایی آنرا Asphalt می‌نامند که در کشور ما معادل "مخلوط آسفالتی" بکار برده می‌شود.

آغاز صنعت مدرن قیر را می‌توان به 1712میلادی نسبت داد که سنگ‌های قیرطبیعی در فرانسه کشف شدند. در آن هنگام مواد قیری را بطور ساده‌ای بصورت کلوخه روی سطح جاده‌های محلی پخش می‌کردند و می‌گذاشتند که ترافیک به تدریج آنها را ساییده و متراکم نماید. این تکنیک کاملاً موفقیت‌آمیز بود و در مدت کوتاهی پیشرفت‌هایی در این زمینه حاصل شد که من جمله پورد کردن و گرم کردن مواد قبل ازاستفاده بود. سپس آسفالت‌ها را با کوبیدن و مسطح کردن توسط آهن داغ (اتو) متراکم و محکم می‌نمودند. این ماده که عموماً به نام سنگ آسفالت متراکم (Compressed Rock Asphalt ) شناخته می‌شد، با موفقیت بسیاری در خیابان‌های اروپا بکار گرفته شد که تا به امروز به همه جا رسیده است .

مواد متشکله قیر :

ترکیبات مختلف قیر تا کنون به خوبی شناخته نشده اند ولی عمده این ترکیبات که بوسیله حلالهای مختلف از قیر جدا گردیده ، عبارتند از مواد آسفالتین – رزین و روغنهای سنگین که گاهی با مقدار کمی مواد معدنی همراه بوده و در محیط کلوئیدی روغنی مجاور یکدیگر قرار گرفته اند . خاصیت قابلیت انعطاف و چسبندگی قیر به رزین مربوط می باشد از طرفی هر چه آسفالتین زیادتر باشد قیر سخت تر است ولی با ازدیاد روغن قیر نرمتر می گردد. با حرارت دادن قیر مواد روغنی تبدیل به رزین و همچنین رزینها تبدیل به آسفالتین شده و در حرارت بیش از حد قیر تبدیل به ذغال و بخار آب میگردد.

  آسفالتن: 

آسفالتن ماده جامد شکننده ای است که در هپتان نرمال نامحلول و به رنگ سیاه تا قهوه ای می باشد. علاوه بر کربن و هیدروژن ، مقداری نیتروژن ، گوگرد و اکسیژن دارد . آسفالتن معمولا ترکیبی بسیار قطبی محسوب می شود و شامل مواد آروماتیکی پیچیده با وزن ملکولی بسیار زیاد است . نقطه ذوب مشخصی ندارد و زمانیکه حرارت داده می شود ابتدا متورم و سپس تجزیه و سرانجام مواد کربنی زیادی به جا می گذارد . آسفالتن بین 5 تا 25 درصد قیر را تشکیل می دهد . هر چه مقدار آسفالتن در قیر بیشتر باشد ، قیر سخت تر و نفوذپذیری کمتری خواهد داشت ، علاوه بر اینکه نقطه نرمی بیشتر و سرانجام گرانروی بالاتری دارد  . وزن ملکولی این ماده در یک گستره عریض از 600 تا 300000 است و بستگی به روش جداسازی اعمال شده دارد.

مالتن ها:

مالتن ها جزء محلول در حلالهای سبک مانند هپتان نرمال می باشند . مالتن ها در قیر مخلوطی از دو بخش رزین ها و روغن ها هستند و وزن ملکولی اجزاء مالتن در بین 250 تا 1250 گرم بر مول قرار دارد.

 رزین ها:

رزین ها در هپتان نرمال محلول هستند . قسمت اعظم این ترکیبات مانند آسفالتن از کربن و هیدروژن تشکیل شده و نیز حاوی مقدار کمی اکسیژن ، گوگرد و نیتروژن می باشند . این ماده به رنگ قهوه ای تیره جامد و نیمه جامد بوده و بسیار قطبی می باشد . خاصیت ویزه رزین ها در این است که بسیار چسبنده اند . رزین ها مواد ضد انعقاد برای آسفالتن محسوب می شوند و نسبت رزین به آسفالتن ممکن است تا حدی که به قیر حالت سل ( Sol )  یا ژل ( Gel ) بدهد

 آروماتیک ها:

آروماتیک ها ترکیبات حلقوی با کمترین وزن ملکولی هستند و شامل زنجیرهای جانبی آروماتیکی و یا نفتنیکی هستند و محیط ضد انعقاد بسیار مناسبی برای آسفالتن به شمار می روند . این جزء بین 40 تا 60 درصد کل قیر را تشکیل داده و مایعی ویسکوز ( گرانرو ) به رنگ قهوه ای تیره که میانگین وزن ملکولی آنها بین 300 تا 2000 در نوسان است . آروماتیک ها حاوی زنجیره های کربنی غیر قطبی بوده که در آنها حلقه های اشباع ارجحیت داشته و توانایی انحلال پذیری زیادی را برای سایر هیدورکربنهای سنگین دارد.

 ترکیبات اشباع:

ترکیبات اشباع از هیدروکربن های آلیفاتیک زنجیری مستقیم و شاخه دار همراه با الکیل نفتن ها و مقداری آلکیل آروماتیک ها تشکیل شده است . این ترکیبات اغلب به شکل روغنهای گرانرو ، غیر قطبی بوده و بی رنگ هستند . میانگین وزن ملکولی آنها عینا شبیه آروماتیکی بوده و اجزاء تشکیل دهنده آنها شامل مواد مومی و غیر مومی اشباع می باشد. این جزء 5 تا 20 درصد قیر را تشکیل می دهد.

بطور کلی آسفالتن ها اسکلت ساختمانی قیرها را تشکیل میدهند و رزینها در میزان چسبندگی و قابلیت شکل پذیری قیرها موثرند و روغنها بر مسئله روانی قیر اثر می گذارند . اصولا خواص فیزیکی قیر تابعی از ساختمان شیمیایی ، کمیت و کیفیت هیدروکربنهای متشکله است .

کاربردهای قیر:

قیر معمولاً در دوحوزه راه‌سازی و عایق‌کاری به کار می‌رود. حدودا ۹۰ درصد از قیر تولیدی، در حوزه راهسازی مورد استفاده قرار می‌گیرد و مصارف عایق‌کاری، تنها ۱۰درصد از مصرف قیر را به خود اختصاص می‌دهد که عبارتست از : پوشش کف ، بام ، لوله های زیرزمینی ، محافظ فلزات و همچنین آب بندی مخازن ، کانالها، پل ها و تثبیت شن های روان ، رنگ آمیزی و ...

قیرهای نفتی (Petroleum Asphalts):

آن دسته از قیرهایی هستند که منشاء آنها نفت خام می باشد. این قیرها، قیرهای جامد و نیمه جامدی هستند که به طور مستقیم از تقطیر نفت خام و یا با عملیات اضافی دیگری نظیر دمیدن هوا به دست می آیند و نسبت به انواع دیگر قیر، کاربردهای بیشتر و مصرف بالاتری را دارا هستند.

قیرهای دمیده:

قیرهای نفتی به دو روش استحصال مستقیم (Straight Run) و هوادهی (Air Blowing) تهیه می گردند. روش هوادهی هنگامی مورد استفاده قرار می گیرد که ماده اولیه قیر (خوراک) ویژگیهای مورد انتظار را نداشته باشد .در اینصورت  با دمیدن هوا به ماده اولیه (خوراک) در دمای بین°C200-190 محصولی با خواص اصلاح شده تولید می شود.

این فرآیند گاهی بنام اکسیداسیون قیر (Asphalt Oxidation) و محصول آن بنام قیر اکسیده(Oxidized Asphalt) نامیده می شود ولی عبارات هوادهی(Air Blowing) و قیر دمیده(Air Blowing Asphalt) مناسبتر می باشد زیرا در این فرآیند، پلیمریزاسیون  (polymerization) و دهیدرژناسیون(Dehydrogenation) انجام می پذیرد و اکسیژن بجز در مقادیر بسیار جزیی ، در محصول هوادهی وارد نخواهد شد. در صنعت ، به دو روش پیوسته(Continues Process) و ناپیوسته(Batch Process ) صورت می پذیرد.

قیرهای تولیدی با توجه به میزان هوادهی آن  بر اساس آزمایشات مطابق با استانداردهای های جهانی دسته بندی و نام گذاری می شوند .

معتبرترین استانداردهای جهانی Viscosity Grade    Penetration Grade ,  Performance Grade , می باشند.

ماده اولیه تولید قیر های نفتی:

ته مانده برج تقطیر در خلاء  ( Vacuum Bottom ) ( VB )است که برای تولید انواع قیرهای 60/70 , 85/100  و سایر گرید های قیر استفاده می شود.

 

1- فرآیند ناپیوسته (Batch Process):

در فرآیند ناپیوسته ، برج هوادهی با حجم معین از خوراک پر شده و پس از دمیدن هوا با شرایط از پیش تعیین شده( دمای واکنش، زمان، مقدار خوراک) و رسیدن محصول به مشخصات مورد نظر، برج تخلیه گردیده و محصول در مخازن مورد نظر وارد می گردد.

اجزای اصلی واحد هوادهی ناپیوسته عبارتند از:

* کوره پیش گرم کن(Pre Heater)

*دمنده هوا یا کمپرسور(Blower or Compressor)

* برج هوادهی(Oxidizer Tower)

* سیستمی برای جمع آوری و سوزاندن بخارات

2- فرآیند پیوسته (Continues Process):

در فرآیند پیوسته ، خوراک با دبی معین و قابل کنترل و دمای از پیش تعیین شده به صورت پیوسته وارد برج هوادهی شده و پس از انجام عملیات هوادهی در شرایط ثابت عملیاتی، به صورت پیوسته از برج هوادهی خارج می شود. این روش تهیه قیر که در پالایشگاهها مورد استفاده قرار می گیرد به خاطر مزایای زیر مورد توجه می باشد:

* کاهش بخارات آلاینده ایجاد شده

* کاهش هزینه تجهیزات و نگهداری

* افزایش راندمان و مقدار تولید در واحد زمان

* کاهش بار حرارتی پیش گرم کن های خوراک

* آسانی عملیات کنترل و انجام فرآیند بخاطر ماهیت پیوسته فرآیند

* کمتر شدن هوای مصرفی و کوتاه شدن زمان هوادهی به خاطر استفاده بهینه از هوای دمیده شده

انجام هوادهی در برجهای افقی و عمودی امکان پذیر است که برجهای عمودی بدلیل بالاتر بودن راند مان ترجیح داده می شوند. پارامترهای موثر در هوادهی عمدتا شامل ویسکوزیته خوراک ، دمای خوراک ، شکل هندسی برج می باشند. در توضیح این پارامتر ها می توان گفت چنانچه ویسکوزیته خوراک میزان هوا یا دمای فرآیند و یا نسبت ارتفاع به قطر برج( تا حد معینی) بیشتر باشد، سرعت واکنش بیشتر خواهد بود. واکنش اکسیداسیون واکنشی گرمازا است ، لذا برای کنترل دما و خارج کردن گرمای اضافه بایستی از مبدل یا مبدل های حرارتی با ظرفیت متناسب با دمای مطلوب استفاده نمود.

همانگونه که قبلا بیان گردید ، طی فرآیند هوادهی یا اکسیداسیون ، هوا از داخل قیر عبور کرده و اکسیژن آن با مولکولهای قیر وارد فعل و انفعال می گردد. بخارات حاصل از این فرآیند (Process Fumes) شامل کمتر از 10% اکسیژن و ترکیبات متنوعی مانند بخار آب، آلدییدها، کتن ها،CO ،CO2 ،اکسیدهای نیتروژن، متان ، نیتروژن، ترکیبات گوگردی(H2S,SO2) و در نهایت "هیدروکربنهای روغنی نفتی" می باشد. این هیدروکربنها به واسطه جریان شدید هوای دمیده ، یا بصورت بخار و یا مایع همراه با هوا(Entrainment) از برج خارج می شوند و بخشی از آنها در مراحل بعدی کندانس(Condense) می شوند. این هیدروکربنها به نام "روغنهای فرآیند " یا (Process Oils) نامیده می شوند بخارات این فرآیند هوادهی (Process Fumes) بطور معمول توسط مجموعه ای از دستگاههای جداسازی شده مورد تصفیه قرار می گیرند تا روغنهای همراه (و یا بعدا کندانس شده) جداسازی شده و سپس بخارات سوزانده می شوند . میزان درصد اتلاف خوراک در فرآیند هوادهی معمولا بین (2- 5/0) % وزنی متغیر می باشد، این میزان به عوامل متعددی از جمله ویسکوزیته خوراک ، دما، زمان هوادهی و ... بستگی دارد. قسمت اعظم بخارات فرایند شامل این اتلاف می باشد. رهایی از معضلات مربوط به بخارات فرآیند مشکلی است که معمولا راه حل صد در صد رضایت بخشی ندارد. این بخارات بوی نامطبوعی نیز دارند که ناشی از ترکیبات ایجاد شده در فرآیند اکسیداسیون می باشند. بخش روغنهای همراه(Entrained Oils) شامل هیدروکربنهای فرار تر موجود در خوراک می باشند. جهت روغن زدایی نسبی از گازهای خروجی برج هوادهی ، یک Knok Out Drumساده و یا تله بخار(Vapor Trap) لازم می باشد. در برخی مواقعKnok Out Drum به اسپری آب مجهز می باشد که باعث روغن زدایی بیشتر خواهد شد که اصطلاحا به چگالنده تماسی (Contact Condenser) معروف می باشد. در برخی موارد دیگر به روشهایی از قبیل برگشت بخارات به دمنده(Blower) استفاده می شود . روش دیگر ، در مواقعی که فضای کافی وجود داشته باشد ، بکارگیری سیستم ساده زیر است:

بخارات از کندانسور(مبدل حرارتی) هوایی افقی و طویلی عبور کرده و در این مسیر قسمت اعظم روغنهای همراه جدا می شود و بخارات باقیمانده برای سوزاندن به یک کوره عمودی هدایت می گردد.

این قیرها پایه تولید قیرهای دیگر مانند ، قیر های امولسیونی ،قیرهای محلول و قیرهای پلیمری هستند. لذا کاربرد های وسیعی در صنایع مختلف دارند.

تینرها

تینر :

تینر ماده شیمیائی، حلالی است که برای رقیق کردن رنگ های پایه روغنی بکار می رود همچنین تینر را می توان برای پاک کردن بخش هایی که نباید رنگی میشده نیز بکار برد .

تینرها، مایعات شیمیائی فراری هستند که برای رقیق کردن رنگها بکار گرفته می شود . تینرها می توانند در بهبود خواص رنگ نیز تاثیر بسزائی داشته باشند . تینرها در خواص کاربری رنگ ، زمان خشک شدن لایه رنگ و خواص نهائی رنگ تشکیل شده نقش تعیین کننده ای دارند .

انتخاب درست یک تینر بر ویسکوزیته، خاصیت برس خوری، قابلیت اسپری، سرعت خشک شدن، و بسیاری خواص دیگر رنگ تاثیر می گذارد.

خواص مورد نظر در انتخاب تینر مناسب عبارتند از :

۱ –  قدرت حلالیت تینر

۲ –  سرعت تبخیر تینر

۳ –  نقطه جوش تینر

۴ –  نقطه اشتعال و قابلیت شعله وری تینر

۵ –  سمیت تینر

تیتر روغنی :

این رقیق کننده قدرت کمتری نسبت به تینر فوری دارد و چرب میباشد.از این تینر برای رقیق کردن انواع روغنها و رنگهای روغنی استفاده میشود.همچنین این تینر جهت انواع رنگهای روغنی ساختمان و روغنی اتومبیل مورد استفاده قرار میگیرد.

تینر فوری :

تینر فوری شادرنگ جهت رنگهای بر پایه الکید و نیترو سلولز ساخته شده که در تهیه آن از بهترین مواد تولید داخل و خارج استفاده شده است. این تینر بی رنگ، کاملاً شفاف، بدون مواد معلق و بوی زننده است از آن جهت رقیق کردن رنگهای حاوی اکلیل طلایی می توان استفاده کرد.

تینر شستشو :

این تینر جهت تمیز کردن و چربی گیری مختصر از سطوح فلزی رنگ نشده بدون زمان ماندگاری در تینر استفاده می شود. فاقد مواد اسیدی یا قلیایی و بوسیله برس یا پارچه قابل استفاده می باشد. بی رنگ، شفاف، بدون مواد معلق و بوی زننده

روغن ها

روغن پایه :

روغن پایه روغنی است که بعنوان یک پایه برای روانکار به حساب می آید و پس از اضافه کردن مواد افزودنی به آن روانکار نهائی بدست می آید. روغن پایه ها از لحاظ حجمی مهمترین جزء تشکیل دهنده روانکارها می باشند. روغن پایه از لحاظ وزنی بطور متوسط بیش از 95% ساختار یک روانکار را تشکیل می دهند. در برخی از روانکارها ( روغن های کمپرسور و هیدرولیک ) 99% روغن را روغن پایه و 1% آن را مواد افزودنی تشکیل می دهند.

از طرفی برخی دیگر از روانکارها مانند سیالات فلز کاری، گریس ها یا روغن دنده های صنعتی شامل حدوداً ۳۰% مواد افزودنی هستند. روغن پایه به سه دسته تقسیم می شود  ، روغن پایه ۱۰۰ ، روغن پایه ۱۵۰ ، ، روغن پایه ۵۰۰ . روغن پایه را میتوان از منابع نفتی یا غیر نفتی به دست آورد. بیشتر روغن پایه مصرفی در جهان امروزه از پالایش نفت خام بدست می آید. از انجا که بخش عمده ای از روغن پایه های مورد استفاده در تولید روانکارها از منابع نفتی بدست می آید صنعت روغن پایه به عنوان قسمتی از صنایع نفت به شمار میرود. ویزگی های روغن های پایه بدست آمده از نفت وابسته به نوع نفت خام و عملیات پالایش است. روغن های پایه نفتی اجزاء شیمیائی خود را چه مطلوب و چه نا مطلوب از نفت خامی که از آن طی فرآیند پالایش بدست آمده اند به ارث می برند. از آنجا که نفت خام حاوی ترکیبات مختلفی از قبیل هیدروکربن های پارافینیک، نفتنیک، و آروماتیک و همچنین ترکیبات گوگرد دار می باشد، روغن پایه ها نیز متشکل از این ترکیبات هستند.

روغن فلش :

روغن های فلش تولیدی این شرکت با فلش های 80 تا 210 تولید می شوند .

روغن های فلش عمدتاً پایه دیسلاتوری بوده و عاری از هرگونه گازوئیل و مشتقات آن می باشد .

روغن های فلش عمدتاً به عنوان روان کننده ماشین آلات و دستگاه ها در تمامی صنایع مورد استفاده قرار می گیرد .

روغن های فلش همچنینی برای تولید هیدروکربورها ( شبه گازوئیل ) کاربرد دارد. 

روغن DOA :

یکی از دلایل استفاده از نرم کننده ها، کاهش انرژی چرخی پیوندهای مولکولی و جریان پذیری بهتر پلیمر در دماهای پایین تر است. نرم کننده ها باعث کاهش ویسکوزیته مذاب و تغییر خواص محصول، نظیر افرایش نرمی و کاهش دمای انعطاف پلیمر می شوند.

امروزه در بسیاری از پلیمرها نظیر پلی ونیل استات، پلیمرهای آکریلیکی، استات سلولز و PVCاز نرم کننده های داخلی استفاده می شود.

نرم کننده ها در اصل حلال های عیرفرار هستند، لذا پارامتر انحلال پذیری نزدیک به پارامتر انحلال پذیری پلیمر و وزن مولکولی حداقل ۳۰۰ برخوردار باشند. نکته حائز اهمیت در ایتفاده از نرم کننده ها این ایت که وقتی دو نرم کننده متفاوت با وزن مولکولی و پارامتر انحلال پذیری یکسان، با پلیمرها آلیاژ می شوند، آمیره هایی با خواص بسیار متفاوت به دست می دهند که یکی از دلایل این اختلاف، میزان قطبیت و امکان پیوند هیدروژنی نرم کننده است.

در صنعت لاستیک از روغن های هیدروکربنی برای افزایش نرمی و تسهیل فرایندهای مربوطه به ویژه هنگام افزایش دوده به لاستیک استفاده می شود. این مواد به نرم کننده های لاستیکی معروف هستند و روغن های نفتی و یا نرم کننده های استری مصنوعی هستند. روغن های نفتی به دو نوع روغن های آروماتیک و پارافینی تقسیم بندی می شوند. در موادی که آلودگی و بیرنگی آمیزه لاستیکی اهمیتی نداشته باشد، از روغن های آروماتیکی ASTM101 و ASTM102 (محصولات فرعی موتور) استفاده می شود. در غیر اینصورت، از روغن های پارافینی عمدتا گران تر و تهیه شده از فرایندهای واکس زدایی استفاده می شود. در مواردی که روغن های نفتی از کارایی لازم برخوردار نیستند، مانند الاستومرهای دارای قطبیت بالا نظیر NBR، از نرم کننده های مصنوعی نظیر دی اکتیل فتالات (DOP)، در آکتیل آدیپات (DOA) و دی اکتیل سباسات (DOS) استفاده می شود.

 روغن DOTP :

DOTP یکی از مهم ترین نرم کننده های انواعی از پودر PVC است روش تولید این ماده در یک رأکتور مجهز به همزن در مجاورت کاتالیزور با دو ماده اولیه دو اتیل هگزانول و انیدرید فتالیک تولید می شود . کاربرد آن در صنایع چرم مصنوعی ، کفش ، رنگسازی ، شیلنگ سازی ، اسباب بازی ، کابل سازی ، گرانول سازی ، فیلتر هوا ، توپ سازی ، نوار دور شیشه و...

روغن دنده :

روغن دنده ها به دو دسته تقسیم می شوند :

1 - روغن دنده های صنعتی

2 - روغن دنده های خودروئی

به طور کلی در ساختار روغن دنده ها به منظور بهبود خواص تحمل بار، گرانروی، مقاومت در برابر خراش، خوردگی و ... از مواد افزودنی استفاده می شود .

افزودنی هایی که معمولاً در روغن دنده استفاده می شوند عبارتند از :

افزودنی های ضد زنگ، ضد سایش، بازدارنده ها ی فشار پذیر، بازدارنده های خوردگی، بهبود دهنده های شاخص گرانروی، متفرق کننده

ها، ضد کف ها، EP اکسیداسیون، عوامل پائین آورنده های نقطه ی ریزش و بهبود دهنده های خواص اصطکاکی.

روغن DOP :

روغن DOP یا همان دی اکتیل فتالات هم در داخل کشور توسط پتروشیمی های دولتی و کارخانجات بخش خصوصی تولید می گردد و هم از کشورهای خارجی مانند کره جنوبی وارد ایران می شود و در بازار عرضه می گردد .روغن DOP در صنایع لاستیک و پلاستیک کاربرد دارد و کارگاه ها و کارخانجات تولیدیقطعات لاستیکی و پلاستیکی برای تولید محصولات خود از این روغن استفاده می کنند .روغن DOP یک پلاستیک سایزی است با قدرت نرم کنندگی بالا که روش تولید این ماده در

یک راکتور مجهز به همزن در مجاورت کاتالیزور با دو ماده اولیه دو اتیل هگزانول و انیدرید فتالیک تولید می شود و مراحل تولید DOP عبارتند از استریفاکسیون بازیابی الکل مازاد و صاف کردن محصول .

روغن DOP در صنایع چرم مصنوعی ، گالینگور، کفش، رنگسازی، شیلنگ سازی، اسباب بازی، کابل سازی، گرانول سازی، فیلتر هوا، توپ سازی،نوار دور شیشه و ... کاربرد دارد.

حلال ها

حلال:

حلال جزء مهمی از محلول است. حلال ها مواد شیمیایی هستند که مواد دیگر را در خود حل می کنند. حلال ها به طور کلی به دو دسته حلال های قطبی و حلال های غیر قطبی تقسیم می شوند. در حلال قطبی، ذرات تشکیل دهنده حلال قطبی بوده و یکدیگر را با نیروی جاذبه ی الکتروستاتیکی جذب می نمایند.

مهمترین حلال قطبی آب می باشد. انواع اسیدها مانند سولفوریک اسید H۲SO۴و هیدروزن فلوئورید HF ، نیز در این دسته قرار می گیرند.

حلال ویژه : حلال ویژه حلالی آروماتیک بالا بوده و به عنوان رقیق کننده در صنایع الکل سازی ، رنگ سازی، و صنعت چاپ کاربرد دارد .

حلال 406 :

حلال 406 در موارد زیر مصرف دارد:

حلال 406 مورد مصرف در صنایع شیمیائی

حلال 406 مورد مورد مصرف در صنعت چسب سازی

حلال 406 مورد مصرف در صنایع آرایشی

حلال 406 مورد مصرف در صنایع بهداشتی می باشد .

حلال 404 :

حلال 404 متشکل از هیدروکربن های پارافینی با تعداد C5 - C8 است .حلال 404 در رقیق کردن لاک الکل ها، رنگ ها و جلا دهنده ها و مرکب چاپ استفاده می شود. از دیگر کاربرد حلال 404 می توان به استفاده در تایر ، حلال لاستیک و رزین اشاره کرد. حلال 404 یکی از مواد تشکیل دهنده چسب ها می باشد. حلال 404 در صنایع شیمیائی، آرایشی و غذائی استفاده های زیادی دارد.

حلال 403 :

ماده اولیه برای تولید حلال 403 ، نفت سفید ، گازوئیل و روغن سوخته می باشد. حلال403 بر پایه نفت سفید است و عمدتا برای تولید هیدروکربورهای سنگین (شبه گازوئیل) مصرف می شود . حلال 403 به علت رونق زیاد بازار خرید و فروش هیدروکربور در کشور همسایه ، افغانستان ، پاکستان و ترکیه، این حلال در بین تولیدکنندگان داخلی هیدروکربور ، تقاضای زیادی دارد.

حلال 410 :

حلال ۴۱۰ عمدتاً در صنایع لاستیک سازی ، چسب سازی و صنایع رنگ و رزین مصرف می شود .
حلال ۴۱۰ یکی از پر تقاضاترین حلال ها در بازار است .حلال جزء مهمی از محلول است . حلال ها مواد شیمیائی هستند که مواد دیگر را در خود حل میکنند . حلال ها بطور کلی به دو دسته حلال های قطبی و حلال های غیر قطبی تقسیم می شوند . در حلال قطبی ، ذرات تشکیل دهنده حلال قطبی بوده و یکدیگر را با نیروی جاذبه ی الکتر ستاتیکی جذب می نمایند . مهمترین حلال قطبی آب می باشد . انواع اسیدها مانند سولفوریک اسید ۴SO2H و هیدروژن فلوئورید HF ، نیز در این دسته قرار می گیرند .
عمدتا در صنایع لاستیک سازی ، چسب سازی و صنایع رنگ و رزین مصرف می شود و یکی دیگر از پرتقاضاترین حلال ها در بازار است.

حلال معادل 402 :

حلال معادل ۴۰۲ بر پایه نفت سفید می باشد که در سه گرید تولید می شود :

حلال معادل ۴۰۲ در گرید A

حلال معادل ۴۰۲ در گرید B

حلال معادل ۴۰۲ در گرید C

حلالهای  معادل ۴۰۲ هر کدام در صنایع خاصی کاربرد دارند

حلال معادل ۴۰۲  گرید A عمدتاً در صنایع رنگ سازی، تینر سازی، صنعت چاپ و … کاربرد دارد.

حلال معادل ۴۰۲ گرید B عمدتاً در صنایع لاک و الکل، چاپ پارچه، واکس های مخصوص اثاثیه منزل و کف پوش ها و … کاربرد دارد.

حلال معادل ۴۰۲ گرید C عمدتاً در صنایع تولیدی حلال چربی گیر از سطوح فلزات و اسپری های پاک کننده و … کاربرد دارد.

لیست موجودی شرکت

لیست موجودی شرکت پاکدان پارت سپاهان

ردیف	نام کالا	توضیحات				واحد	قیمت (تومان)
1	حلال دیسلاتوری	فلش 70 - دانسیته 800 - رنگ لیمویی				تن	750,000
2	حلال دیسلاتوری	فلش 60 تا 80 -  رنگ 2 روشن				تن	720,000
3	گریس	تحویل در تهران - BPW - 3.5 Kg				مظروف	100,000
4	گریس	تحویل در تهران - (صنعتی) - Fag - 16 Kg				مظروف	107,000
5	گریس	تحویل در تهران (نسوز) - Fag - 5 Kg				مظروف	85,000
6	گریس	تحویل در شیراز - BPW - 1 Kg				مظروف	40,000
7	قیر 60*70 پاسارگاد	با مجوز صادرات  - FOBبندر عباس  (بشکه )				تن	515 دلار
8	MC	درجه 1 ( فله )				تن	1,650,000
9	MC	درجه 2 ( فله )				تن	1,450,000
10	MC	درجه 3 ( فله )				تن	1,200,000
11	اسلج روغن	تصفیه 2 (لجن های اسیدی) حدوداً شبیه به قیر - تحویل در اصفهان				تن	200,000
12	قطران زغال سنگ	تحویل در اصفهان				تن	650,000
13	وکیوم باتوم	تحویل در بندرامیرآباد 400 هزار تن				تن	290 دلار
14	گریس کلسیم	تحویل تهران ، خرمشهر ، FOB بندرعباس - ناواشیوا هند				بشکه	290,000
15	گریس کلسیم	تحویل ناواشیوار و FOB بندرعباس				بشکه	-
16	اسلج فرآوری شده	حدوداً شبیه قیر				تن	600,000
17	ضایعات روغن	تحویل در اصفهان				تن	400,000