شرکت خدماتی ، فنی ، بازرگانی
شرکت خدماتی ، فنی ، بازرگانی
روغن پایه :
روغن پایه روغنی است که بعنوان یک پایه برای روانکار به
حساب می آید و پس از اضافه کردن مواد افزودنی به آن روانکار نهائی بدست می
آید. روغن پایه ها از لحاظ حجمی مهمترین جزء تشکیل دهنده روانکارها می
باشند. روغن پایه از لحاظ وزنی بطور متوسط بیش از 95% ساختار یک روانکار را
تشکیل می دهند. در برخی از روانکارها ( روغن های کمپرسور و هیدرولیک ) 99%
روغن را روغن پایه و 1% آن را مواد افزودنی تشکیل می دهند.
از طرفی برخی دیگر از روانکارها
مانند سیالات فلز کاری، گریس ها یا روغن دنده های صنعتی شامل حدوداً ۳۰%
مواد افزودنی هستند. روغن پایه به سه دسته تقسیم می شود ، روغن پایه ۱۰۰ ،
روغن پایه ۱۵۰ ، ، روغن پایه ۵۰۰ . روغن پایه را میتوان از منابع نفتی یا
غیر نفتی به دست آورد. بیشتر روغن پایه مصرفی در جهان امروزه از پالایش نفت
خام بدست می آید. از انجا که بخش عمده ای از روغن پایه های مورد استفاده
در تولید روانکارها از منابع نفتی بدست می آید صنعت روغن پایه به عنوان
قسمتی از صنایع نفت به شمار میرود. ویزگی های روغن های پایه بدست آمده از
نفت وابسته به نوع نفت خام و عملیات پالایش است. روغن های پایه نفتی اجزاء
شیمیائی خود را چه مطلوب و چه نا مطلوب از نفت خامی که از آن طی فرآیند
پالایش بدست آمده اند به ارث می برند. از آنجا که نفت خام حاوی ترکیبات
مختلفی از قبیل هیدروکربن های پارافینیک، نفتنیک، و آروماتیک و همچنین
ترکیبات گوگرد دار می باشد، روغن پایه ها نیز متشکل از این ترکیبات هستند.
روغن فلش :
روغن های فلش تولیدی این شرکت با فلش های 80 تا 210 تولید می شوند .
روغن های فلش عمدتاً پایه دیسلاتوری بوده و عاری از هرگونه گازوئیل و مشتقات آن می باشد .
روغن های فلش عمدتاً به عنوان روان کننده ماشین آلات و دستگاه ها در تمامی صنایع مورد استفاده قرار می گیرد .
روغن های فلش همچنینی برای تولید هیدروکربورها ( شبه گازوئیل ) کاربرد دارد.
روغن DOA :
یکی از دلایل استفاده از نرم
کننده ها، کاهش انرژی چرخی پیوندهای مولکولی و جریان پذیری بهتر پلیمر در
دماهای پایین تر است. نرم کننده ها باعث کاهش ویسکوزیته مذاب و تغییر خواص
محصول، نظیر افرایش نرمی و کاهش دمای انعطاف پلیمر می شوند.
امروزه در بسیاری از پلیمرها نظیر پلی ونیل استات، پلیمرهای آکریلیکی، استات سلولز و PVCاز نرم کننده های داخلی استفاده می شود.
نرم کننده ها در اصل حلال های
عیرفرار هستند، لذا پارامتر انحلال پذیری نزدیک به پارامتر انحلال پذیری
پلیمر و وزن مولکولی حداقل ۳۰۰ برخوردار باشند. نکته حائز اهمیت در ایتفاده
از نرم کننده ها این ایت که وقتی دو نرم کننده متفاوت با وزن مولکولی و
پارامتر انحلال پذیری یکسان، با پلیمرها آلیاژ می شوند، آمیره هایی با خواص
بسیار متفاوت به دست می دهند که یکی از دلایل این اختلاف، میزان قطبیت و
امکان پیوند هیدروژنی نرم کننده است.
در صنعت لاستیک از روغن های
هیدروکربنی برای افزایش نرمی و تسهیل فرایندهای مربوطه به ویژه هنگام
افزایش دوده به لاستیک استفاده می شود. این مواد به نرم کننده های لاستیکی
معروف هستند و روغن های نفتی و یا نرم کننده های استری مصنوعی هستند. روغن
های نفتی به دو نوع روغن های آروماتیک و پارافینی تقسیم بندی می شوند. در
موادی که آلودگی و بیرنگی آمیزه لاستیکی اهمیتی نداشته باشد، از روغن های
آروماتیکی ASTM101 و ASTM102 (محصولات فرعی موتور) استفاده می شود. در غیر
اینصورت، از روغن های پارافینی عمدتا گران تر و تهیه شده از فرایندهای واکس
زدایی استفاده می شود. در مواردی که روغن های نفتی از کارایی لازم
برخوردار نیستند، مانند الاستومرهای دارای قطبیت بالا نظیر NBR، از نرم
کننده های مصنوعی نظیر دی اکتیل فتالات (DOP)، در آکتیل آدیپات (DOA) و دی
اکتیل سباسات (DOS) استفاده می شود.
روغن DOTP :
DOTP یکی از مهم ترین نرم کننده های انواعی از پودر PVC
است روش تولید این ماده در یک رأکتور مجهز به همزن در مجاورت کاتالیزور با
دو ماده اولیه دو اتیل هگزانول و انیدرید فتالیک تولید می شود . کاربرد آن
در صنایع چرم مصنوعی ، کفش ، رنگسازی ، شیلنگ سازی ، اسباب بازی ، کابل
سازی ، گرانول سازی ، فیلتر هوا ، توپ سازی ، نوار دور شیشه و...
روغن دنده :
روغن دنده ها به دو دسته تقسیم می شوند :
1 - روغن دنده های صنعتی
2 - روغن دنده های خودروئی
به طور کلی در ساختار روغن دنده ها به منظور بهبود خواص تحمل
بار، گرانروی، مقاومت در برابر خراش، خوردگی و ... از مواد افزودنی
استفاده می شود .
افزودنی هایی که معمولاً در روغن دنده استفاده می شوند عبارتند از :
افزودنی های ضد زنگ، ضد سایش، بازدارنده ها ی فشار پذیر، بازدارنده های خوردگی، بهبود دهنده های شاخص گرانروی، متفرق کننده
ها، ضد کف ها، EP اکسیداسیون، عوامل پائین آورنده های نقطه ی ریزش و بهبود دهنده های خواص اصطکاکی.
روغن DOP :
روغن DOP یا همان دی اکتیل فتالات هم در داخل کشور توسط
پتروشیمی های دولتی و کارخانجات بخش خصوصی تولید می گردد و هم از کشورهای
خارجی مانند کره جنوبی وارد ایران می شود و در بازار عرضه می گردد .روغن
DOP در صنایع لاستیک و پلاستیک کاربرد دارد و کارگاه ها و کارخانجات
تولیدیقطعات لاستیکی و پلاستیکی برای تولید محصولات خود از این روغن
استفاده می کنند .روغن DOP یک پلاستیک سایزی است با قدرت نرم کنندگی بالا
که روش تولید این ماده در
یک راکتور مجهز به همزن در مجاورت کاتالیزور با دو ماده
اولیه دو اتیل هگزانول و انیدرید فتالیک تولید می شود و مراحل تولید DOP
عبارتند از استریفاکسیون بازیابی الکل مازاد و صاف کردن محصول .
روغن DOP در صنایع چرم مصنوعی ، گالینگور، کفش، رنگسازی، شیلنگ سازی، اسباب بازی، کابل سازی، گرانول سازی، فیلتر هوا، توپ سازی،نوار دور شیشه و ... کاربرد دارد.